Ποιος είναι ο ρόλος των βιταμινών στην εκτροφή ωοτόκων ορνίθων;

Ο ρόλος των βιταμινών στηνεκτροφή κοτόπουλων.

Οι βιταμίνες είναι μια ειδική κατηγορία οργανικών ενώσεων χαμηλού μοριακού βάρους, απαραίτητες για τα πουλερικά για τη διατήρηση της ζωής, της ανάπτυξης και της εξέλιξης, των φυσιολογικών φυσιολογικών λειτουργιών και του μεταβολισμού.
Τα πουλερικά έχουν πολύ λίγες ανάγκες σε βιταμίνες, αλλά παίζουν σημαντικό ρόλο στον μεταβολισμό του οργανισμού τους.
Υπάρχουν λίγοι μικροοργανισμοί στο πεπτικό σύστημα των πουλερικών και οι περισσότερες βιταμίνες δεν μπορούν να συντεθούν στον οργανισμό, επομένως δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες και πρέπει να λαμβάνονται από την τροφή.

Όταν υπάρχει έλλειψη, θα προκαλέσει διαταραχή του μεταβολισμού των υλικών, στασιμότητα στην ανάπτυξη και διάφορες ασθένειες, ακόμη και θάνατο σε σοβαρές περιπτώσεις. Οι εκτροφείς και τα νεαρά κοτόπουλα έχουν αυστηρότερες απαιτήσεις για βιταμίνες. Μερικές φορές η παραγωγή αυγών των κοτόπουλων δεν είναι χαμηλή, αλλά ο ρυθμός γονιμοποίησης και ο ρυθμός εκκόλαψης δεν είναι υψηλός, κάτι που προκαλείται από την έλλειψη ορισμένων βιταμινών.

1.Λιποδιαλυτές βιταμίνες

1-1. Βιταμίνη Α (βιταμίνη που προάγει την ανάπτυξη)

Μπορεί να διατηρήσει την κανονική όραση, να προστατεύσει την κανονική λειτουργία των επιθηλιακών κυττάρων και του νευρικού ιστού, να προωθήσει την ανάπτυξη των πουλερικών, να αυξήσει την όρεξη, να προωθήσει την πέψη και να ενισχύσει την αντίσταση σε μολυσματικές ασθένειες και παράσιτα.
Η έλλειψη βιταμίνης Α στις ζωοτροφές θα οδηγήσει σε νυχτερινή τύφλωση στα πουλερικά, αργή ανάπτυξη, μειωμένο ρυθμό παραγωγής αυγών, μειωμένο ρυθμό γονιμοποίησης, χαμηλό ρυθμό εκκόλαψης, εξασθενημένη αντοχή στις ασθένειες και επιρρεπή σε διάφορες ασθένειες. Εάν υπάρχει υπερβολική ποσότητα βιταμίνης Α στις ζωοτροφές, δηλαδή περισσότερες από 10.000 διεθνείς μονάδες/kg, θα αυξηθεί η θνησιμότητα των εμβρύων στην πρώιμη περίοδο επώασης. Η βιταμίνη Α είναι πλούσια στο λάδι από συκώτι μπακαλιάρου, ενώ τα καρότα και ο σανός μηδικής περιέχουν πολύ καροτίνη.

1-2. Βιταμίνη D

Σχετίζεται με τον μεταβολισμό του ασβεστίου και του φωσφόρου στα πτηνά, προάγει την απορρόφηση ασβεστίου και φωσφόρου στο λεπτό έντερο, ρυθμίζει την απέκκριση ασβεστίου και φωσφόρου στα νεφρά και προάγει την φυσιολογική ασβεστοποίηση των οστών.
Όταν τα πουλερικά έχουν έλλειψη βιταμίνης D, ο μεταβολισμός των μετάλλων του οργανισμού διαταράσσεται, γεγονός που εμποδίζει την ανάπτυξη των οστών τους, με αποτέλεσμα ραχίτιδα, μαλακά και εύκαμπτα ράμφη, πόδια και στέρνο, λεπτά ή μαλακά κελύφη αυγών, μειωμένη παραγωγή και εκκολαπτικότητα αυγών, κακή ανάπτυξη, φτερά και τραχιά, αδύναμα πόδια.
Ωστόσο, η υπερβολική ποσότητα βιταμίνης D μπορεί να οδηγήσει σε δηλητηρίαση από πουλερικά. Η βιταμίνη D που αναφέρεται εδώ αναφέρεται στη βιταμίνη D3, επειδή τα πουλερικά έχουν ισχυρή ικανότητα να αξιοποιούν τη βιταμίνη D3 και το λάδι από συκώτι μπακαλιάρου περιέχει περισσότερη D3.

1-3. Βιταμίνη Ε

Σχετίζεται με τον μεταβολισμό των νουκλεϊκών οξέων και την οξειδοαναγωγή των ενζύμων, διατηρεί την πλήρη λειτουργία των κυτταρικών μεμβρανών και μπορεί να προάγει την ανοσολογική λειτουργία, να βελτιώσει την αντοχή των πουλερικών σε ασθένειες και να ενισχύσει την αντιστρες δράση.
Τα πουλερικά που έχουν έλλειψη βιταμίνης Ε υποφέρουν από εγκεφαλομαλακία, η οποία προκαλεί αναπαραγωγικές διαταραχές, χαμηλή παραγωγή αυγών και εκκολαπτικότητα. Η προσθήκη βιταμίνης Ε στην τροφή μπορεί να βελτιώσει τον ρυθμό εκκόλαψης, να προωθήσει την ανάπτυξη και την ανάπτυξη και να ενισχύσει την ανοσοποιητική λειτουργία. Η βιταμίνη Ε είναι άφθονη στις πράσινες ζωοτροφές, στο φύτρο των σιτηρών και στον κρόκο του αυγού.

1-4. Βιταμίνη Κ

Είναι ένα συστατικό απαραίτητο για τα πουλερικά για τη διατήρηση της φυσιολογικής πήξης του αίματος και χρησιμοποιείται γενικά για την πρόληψη και θεραπεία αιμορραγικών ασθενειών που προκαλούνται από ανεπάρκεια βιταμίνης Κ. Η έλλειψη βιταμίνης Κ στα πουλερικά είναι επιρρεπής σε αιμορραγικές ασθένειες, παρατεταμένο χρόνο πήξης και βλάβη στα μικροσκοπικά αιμοφόρα αγγεία, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μαζική αιμορραγία. Εάν η συνθετική περιεκτικότητα σε βιταμίνη Κ υπερβεί τις 1.000 φορές τις κανονικές απαιτήσεις, θα προκληθεί δηλητηρίαση και η βιταμίνη Κ είναι άφθονη στις πράσινες χορτονομές και στη σόγια.

2. υδατοδιαλυτές βιταμίνες

2-1. Βιταμίνη Β1 (θειαμίνη)

Σχετίζεται με τη διατήρηση του μεταβολισμού των υδατανθράκων και της νευρολογικής λειτουργίας των κοτόπουλων και είναι στενά συνδεδεμένο με την κανονική διαδικασία της πέψης. Όταν η τροφή λείπει, τα κοτόπουλα εμφανίζουν απώλεια όρεξης, μυϊκή αδυναμία, απώλεια βάρους, δυσπεψία και άλλα φαινόμενα. Η σοβαρή ανεπάρκεια εκδηλώνεται ως πολυνευρίτιδα με κλίση του κεφαλιού προς τα πίσω. Η θειαμίνη είναι άφθονη στην πράσινη χορτονομή και στο σανό.

2-2. Βιταμίνη Β2 (ριβοφλαβίνη)

Παίζει σημαντικό ρόλο στην οξειδοαναγωγή in vivo, ρυθμίζει την κυτταρική αναπνοή και συμμετέχει στον μεταβολισμό της ενέργειας και των πρωτεϊνών. Ελλείψει ριβοφλαβίνης, τα κοτόπουλα αναπτύσσονται ελάχιστα, με μαλακά πόδια, καμπυλωτά προς τα μέσα δάχτυλα και μικρό σώμα. Η ριβοφλαβίνη είναι άφθονη σε πράσινες ζωοτροφές, άλευρο σανού, μαγιά, ιχθυάλευρο, πίτουρο και σιτάρι.

2-3. Βιταμίνη Β3 (παντοθενικό οξύ)

Σχετίζεται με τον μεταβολισμό των υδατανθράκων, των πρωτεϊνών και των λιπών, δερματίτιδα σε περίπτωση έλλειψης, τραχιά φτερά, καχεκτική ανάπτυξη, κοντά και χοντρά οστά, χαμηλό ποσοστό επιβίωσης, μείζονα καρδιακή και ηπατική νόσο, μυϊκή υποπλασία, υπερτροφία των αρθρώσεων του γονάτου, κ.λπ. Το παντοθενικό οξύ είναι πολύ ασταθές και καταστρέφεται εύκολα όταν αναμιγνύεται με ζωοτροφές, επομένως τα άλατα ασβεστίου χρησιμοποιούνται συχνά ως πρόσθετα. Το παντοθενικό οξύ είναι άφθονο στη μαγιά, το πίτουρο και το σιτάρι.

2-4. Βιταμίνη pp (νιασίνη)

Είναι ένα σημαντικό συστατικό των ενζύμων, το οποίο μετατρέπεται σε νικοτιναμίδιο στο σώμα, συμμετέχει στην οξειδοαναγωγική αντίδραση στο σώμα και παίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της φυσιολογικής λειτουργίας του δέρματος και των πεπτικών οργάνων. Η ζήτηση των νεοσσών είναι υψηλή, η απώλεια όρεξης, η αργή ανάπτυξη, τα κακά φτερά και η απώλεια τριχώματος, τα κυρτά οστά των ποδιών και το χαμηλό ποσοστό επιβίωσης. Η έλλειψη ενήλικων κοτόπουλων, ο ρυθμός παραγωγής αυγών, η ποιότητα του κελύφους των αυγών, ο ρυθμός εκκόλαψης μειώνονται. Ωστόσο, η υπερβολική νιασίνη στην τροφή θα προκαλέσει θάνατο εμβρύων και χαμηλό ρυθμό εκκόλαψης. Η νιασίνη είναι άφθονη στη μαγιά, τα φασόλια, το πίτουρο, το πράσινο υλικό και το ιχθυάλευρο.